Mullah Nasruddin

முல்லா நஸ்ருத்தீன்

முல்லா நஸ்ருத்தீன் என்பது அவருடைய முழுபெயர். இதில் முல்லா என்பது அறிஞர் - கல்விமான் என்பதைக் குறிக்கும் சிறப்பு அடைமொழியாகும். பல நாட்டினரும் இவரைத் தங்கள் நாட்டவர் என்று கூறிக்கொள்கின்றனர், எனினும் இவர் பிறந்தது துருக்கியில் உள்ள ”எஸ்கி ஷஹ்ர்” என்ற ஊரிலாகும். அங்கு ஒவ்வோராண்டும் இவர் தம் நிணைவு நாள் கொண்டாடப்படுகிறது. அப்பொழுது மக்கள் புத்தாடை புனைந்து இவர்தம் புகழ் பெற்ற விகடங்களை நடித்து மகிழ்கின்றார்கள். முல்லா நஸ்ருத்தீன் சிறந்த கவிஞர், சிறந்த நகைச்சுவையாக கவிதை எழுதுவதிலும் பேசுவதிலும் வல்லவர் ஆவார். இவருடைய இந்த புகழுக்கு அவர் எழுதிய கதைகள் சான்றாகும். இவருடைய கதைகள் யாவும் அவருடைய வாழ்க்கையில் நடந்தவற்றை ஒட்டியதாக இருந்தது.

இவருடைய கதைகளில் கிறுக்கும் முறுக்கும் மிளிர்கின்றன; அறிவும் விகடமும் பின்னிப் பிணைந்துள்ளன. இவருடைய கதைகள் துருக்கி, கிரீஸ், எகிப்து, ஈரான், மத்திய ஆசியா ஆகியவற்றில் பல நூறு ஆண்டுகளாய் புகழுடன் விளங்கி வருகின்றன.

துருக்கியரிடமிருந்து எதையும் ஏற்றுக் கொள்ள விரும்பாத கிரேக்கர்கள் இவருடைய கதைகளை மட்டும் தங்களின் நாடோடிக் கதைகள் என்று கூறிக் கொள்கிறார்கள். ரஷ்யாவில் இவர் பாமர மக்களின் வீர நாயகனாகப் போற்றப்படுகிறார். முதலாளி வர்க்கத்தைத் தாக்க இவருடைய கதைகளை வைத்துச் சோவியத் அரசாங்கம் ஒரு திரைப்படமும் எடுத்துள்ளது.

தர்வேஷ்கள் இவருடைய கதைகளில் ஆழ்ந்த ஆன்மீக அறிவு மறைந்திருப்பதாகக் கூறுகின்றார்கள். துருக்கியில் தர்வேஷ் இயக்கங்களை ஒடுக்கிய குடியரசு அரசாங்கம் வெளிநாட்டுப் பயணிகளுக்கு உற்சாக மூட்டும் வகையில் இவரைப் பற்றிய நூல்களைச் சிறு சிறு வெளியீடுகளாக வெளியிட்டுக் கொண்டுள்ளது.

முல்லா நஸ்ருத்தீன் கதைகளுள் சில உதாரணத்திற்காக

“போரில் நான் எதிரிகளின் கால்களை வெட்டி வெட்டித் தள்ளினேன்” என்று முல்லா தம் வீர பிரதாபத்தை பற்றிக் கூறினார். அதனைக் கேட்டுக் கொண்டிருந்த நண்பர், “ஏன்? தலையை வெட்டினால் சிறப்பாக இருந்திருக்குமே” என்று கூறினார். “என் செய்வது? தலைகளைத் தாம் எவனோ ஒருவன் முன்பே வெட்டித் தள்ளிவிட்டானே” என்றார் முல்லா.
திருமணம் முடிக்குமுன் மணப்பெண்ணின் முகத்தைப் பார்த்திராத முல்லா, திருமணம் முடிந்த பின் அவளது முகத்திரையை மெதுவாக நீக்கினார். அவளுடைய முகம் கர்ணகடூரமாய் இருந்ததைத் கண்டு முல்லாவுக்கு ஏற்பட்ட திடுக்கத்திற்கு அளவில்லை. “அன்பே! நான் எவர் முன் முகத்திரையிட்டுக் கொண்டிருக்க வேண்டும்? எவருக்கு என் முகத்தைக் காட்டலாம்? கட்டளையிடுங்கள்!” என்று கேட்டாள் அவள். “எவருக்கு வேண்டுமானாலும் உன் முகத்தைக் காட்டு! எனக்கு மட்டும் காட்டாமல் இருந்தால் போதும்” என்றார் முல்லா.
ஒரு நாள் அயல்நாட்டில் இருந்து வந்த இரண்டு கல்விமான்கள் முல்லாவைச் சந்தித்து அவருடன் உரையாடிக் கொண்டிருந்தார்கள். அப்போது அந்தக் கல்விமான்களில் ஒருவர் முல்லாவை நோக்கி " முல்லா அவர்களே! உலகத்தில் பொய்யைக் காட்டிலும் உண்மையின் மதிப்பு அதிகமாக இருக்கிறது, அது ஏன்?" என ஒரு சந்தேகத்தைக் கேட்டார்.

நானும் உம்மை ஒரு கேள்வி கேட்கிறேன் உலகத்தின் இரும்பை விடத் தங்கத்துக்கு அதிக மதிப்பு இருக்கிறதே. அது ஏன்? என்று பதில் கேள்வி கேட்டார் முல்லா. உலகத்தில் இரும்பு தாரளமாக எங்கும் கிடைக்கிறது. அதனால் இரும்பின் மதிப்பு மிகவும் குறைவாக இருக்கிறது. தங்கமோ உலகத்தில் மிகவும் அரிதாகத்தான் எங்காவது ஓரிடத்தில் கிடைக்கிறது. அதனால்தான் தங்கத்தின் மதிப்பு அதிகமாக இருக்கிறது என்றார் கல்விமான். பொய்க்கும் உண்மைக்கும் இந்த உதாரணமும் பொருந்தும். பொய் உலகத்தில் யாரிடமும் தாராளமாகக் கிடைக்கிறது. ஆனால் உண்மை பேசுபவர்களைக் கண்டுபிடிப்பதுதான் அரிதாக இருக்கிறது. இவ்வாறு உண்மை எளிதில் கிடைக்காத பொருளாக இருப்பதால் தான் அதற்கு அதிகமான மதிப்பு இருக்கிறது என்று முல்லா பதில் சொன்னார்.

மன்னரின் யானையொன்று அண்டை அயல் நகரங்களுக்குச் சென்று பயிர்களை அழித்தும், மக்களில் பலரை நசுக்கிப் படுகாயப்படுத்தியும் அடிக்கடி பெருந் தொந்தரவு கொடுத்துக் கொண்டிருந்தது. இதுபற்றி பாதிக்கப்பட்ட சிலர் மன்னரிடம் முறையிட்ட போது மன்னர் அதனைப் பெரிய விஷயமாகக் கருதவில்லை.

தன்னுடைய யானை மீது வீண் புகார்கள் கூறுவதாகச் சிலரைக் கடிந்தும் கொண்டார். அதனால் யானையின் அட்டகாசம் பற்றி மேற்கொண்டு முறையிட யாருக்கும் துணிச்சல் வரவில்லை. அவர்கள் முல்லாவை சந்தித்து மன்னரின் யானையால், தங்களுக்கு ஏற்படும் தொல்லைகளைப் பற்றி எடுத்துக் கூறி மன்னரிடம் சொல்லி ஏதாவது செய்ய வேண்டும் என்று கேட்டுக் கொண்டனர். முல்லா தம்மிடம் வந்தவர்களை நோக்கி " நீங்க எல்லாம் ஒன்று திரண்டு அந்த யானையைப் பிடித்து ஒரு மரத்தில் கட்டிப் போட்டு விடுங்கள்" என்றார். "ஐய்யய்யோ மன்னரின் யானையைக் கட்டிப் போட்டு மீள முடியுமா? மன்னர் கடுமையான தண்டனை விதிப்பார்" என்று அச்சத்துடன் கூறினர் ஊர் மக்கள்.

நீங்கள் நான் சொன்னவாறு செய்யுங்கள். மன்னரிடமிருந்து யாராவது அங்கு வந்து கேட்டால் முல்லா தான் யானையைக் கட்டிப் போடச் சொன்னதாகக் கூறி விடுங்கள் என்று முல்லா கூறினார்.

பாதிக்கப்பட்ட மக்கள் அனைவரும் ஒன்று கூடி மிகவும் சிரமப்பட்டு யானையைப் பிடித்து ஒரு பெரிய மரத்தில் கட்டிப் போட்டு விட்டனர். செய்தி அறிந்த மன்னர் முல்லாவுக்கு ஆள் அனுப்பி தம்மை வந்து சந்திக்குமாறு உத்திரவு பிறப்பித்தார். முல்லா அரண்மனை சென்று மன்னரை வணங்கினார்.

"என்ன முல்லா என்னுடைய யானையைக் கட்டிப் போட்டீராமே? உமக்கு அவ்வளவு துணிச்சல் எங்கிருந்து வந்தது?" என்று கோபத்துடன் கேட்டார். முல்லா பணிவுடன் மன்னரை நோக்கி "மன்னர் பெருமானே தங்களது யானை எங்கள் ஊர் பக்கம் வந்து தனக்கு ஒரு பெண்ணைப் பார்த்துத் திருமணம் செய்ய வேண்டும் என்று கேட்டு அட்டகாசம் செய்ய ஆரம்பித்து விட்டது. மன்னருடைய யானையின் விருப்பத்தை நிறைவேற்ற வேண்டியது குடிமக்களாகிய எங்கள் கடமையல்லவா! அதனால் தங்கள் யானைக்காக ஒரு பெண் யானையை தேடிக் கொண்டிருக்கிறோம். பெண் யானை கிடைப்பதற்குள் யானை கோபித்துக் கொண்டு ஏதாவது தாறுமாறான நடவடிக்கையில் ஈடுபட்டு விடக் கூடாதே என்பதற்காகத்தான் அதைக் கட்டி வைத்திருக்கிறோம் " என்றார்.

"என்ன? யானையாவது தனக்குத் திருமணம் செய்ய வேண்டும் என்று கேட்பதாவது! யாரிடம் விளையாடுகிறாய்?" என்று மன்னர் கோபத்துடன் கேட்டார்.

மன்னர் பெருமான் அவர்களே தயவு செய்து சிரமம் கருதாது ஒரு தடவை எங்கள் ஊருக்கு வந்து தங்கள் யானையையே விசாரித்துப் பாருங்கள். நான் ஏதாவது பொய் சொல்லியிருந்தால் எனக்கு என்ன தண்டனை கொடுத்தாலும் ஏற்றுக் கொள்கிறேன் என்று முல்லா கூறினார்.

மன்னர் தமது பரிவாரங்களுடன் முல்லாவை அழைத்துக் கொண்டு முல்லா சொன்ன பகுதிக்குச் சென்றார். வழி நெடுக்கிலும் விளை நிலங்களுக்கும் பழ மரங்களுக்கும் ஏற்பட்டிருந்த கடுமையான சேதத்தை அழிவைக் கண்டு அதிர்ச்சியுற்றார். அந்தப் பேரழிவுக்கு தனது யானைதான் காரணம் என்பதையும் உணர்ந்தார். தன்னை அந்தப் பகுதிகளுக்கு வரச் செய்வதற்காக முல்லா கையாண்ட தந்திரத்தையும் புரிந்து கொண்டார்.

மன்னர் உடனே தனது அதிகாரிகளை அழைத்து யானையினால் யார் யார் அதிகமான சேதத்துக்கு உள்ளாகியிருக்கிறார்களோ அவர்களுக்குத் தாராளமான நஷ்ட ஈடு வழங்க உத்தரவிட்டார் பிறகு யானையைக் கொண்டு சென்று அரண்மனையில் கட்டிப் போடு மாறும் உத்தரவிட்டார்.